Het punt is gewoon dat er veel te veel leuke dingen te doen zijn om thuis te zitten. Neem nu gisteravond. In plaats van te borrelen op mijn eigen vertrouwde vereniging heb ik mijn grenzen verlegd en ben ik met mijn El Cid-mama naar Quintus gegaan. Niet om te borrelen, niet om Quinten te regelen, niet omdat ik SSR wil inruilen voor een Quintus-das. Nee, op Quintus was het jaarlijkse STUBANDIKOOS!
Stubandikoos is een battle tussen de huisbands van de
vijf grote verenigingen in Leiden (voor de leek: dat zijn dus Minerva,
Augustinus, Quintus, SSR en Catena) Fervent festival- en concertganger als ik
ben wilde ik dat dus niet missen. Bovendien speelt een dispuutsgenoot van mij
in de SSR-band, dus dat moest wel goed zijn.
Na de nodige biertjes (minpunt aan Quintus: Bavaria)
begon de eerste band – slechts twee uur later dan gepland. Augustinus was als
eerste. Als SSR-lid hoor ik dit eigenlijk niet te zeggen, maar wat kon díe chick
zingen! Ze speelden een prima set, wij
hadden inmiddels nog een enorme groep SSR’ers gevonden dus we vermaakten ons
prima. Toch werd het nog veel beter toen Stinus het podium verliet: toen was
het namelijk onze beurt. En ik kan natuurlijk niets anders zeggen dan dat we
geweldig waren =) Béétje jammer dat de microfoon van onze zangeres het eerste
nummer uitstond, maar dat was al snel verholpen.
Wij werden opgevolgd door de band van Minerva, die naast
de gebruikelijke covers ook een eigen nummer ten gehore bracht. Althans, eigen
nummer… Sommigen van jullie zullen vast de Facebookpagina ‘Prominente Pikken en
Snerpende Hertjes’ wel kennen (Zo niet? Liken. Nu.) En Minerva is op het
geniale idee genomen om de uitspraken van deze pagina te verwerken in een
nummer. Dat heeft het volgende resultaat opgeleverd:
http://prominentepik.nl/minerva-bouwt-lied-met-uitspraken-van-prominentepik-nl/Meezingen is toegestaan. Dat doe ik namelijk ook. Hard.
Na Minerva kwam Catena het podium op. En ik zeg eerlijk:
ik had zo mijn twijfels. Het waren toch een beetje stereotypes: lang haar,
zwarte kleding, pentagrammen op gitaren (die waren stiekem best vet). Ik had
min of meer verwacht dat we alleen hardrock en metal zouden krijgen. Maar het
was een verbazingwekkend leuke set. Nog nooit zo’n goede versie van Britney
Spears’ ‘Hit me baby one more time’ gehoord – al was dat maar omdat zij het
tenminste niet zong.
Toen was het wachten op de laatste band, Quintus. Moet
eerlijk zeggen dat ik toen voornamelijk aan het meeblèren was en heel hard op
en neer stond te springen, dus ik heb geen idee of het echt goed was. Leuk was
het wel.
En toen… *tromgeroffel* De prijsuitreiking. Minerva won
de publieksprijs – dat was ook wel te verwachten met zo’n vet nummer. Maar
iedereen wist dat alles om de juryprijs draaide. En die ging naar niemand
minder dan…
*pampampaaaaaaaaaaam*
SSR! =D Hoera!
Dus ja, ik ben veel avonden weg. Maar avonden als deze
zijn veel te mooi om over te slaan. Epische avondjes genoeg, maar er zijn maar
weinig dingen die zo episch zijn als Stubandikoos. Vooral als jouw vereniging
dan ook nog wint. En ergens vind ik het geweldig om af en toe eens wat mee te
krijgen van andere verenigingen. Volgend jaar ben ik er zeker weer bij. En tot
die tijd vind ik wel andere feestjes die net zo mooi zijn.
