Studentenprostitutie

Het lijkt allemaal zo onschuldig. Mooie jurken, rokkostuums, de hele avond dansen, drinken tot je niet meer kunt. Iedereen ziet er even fantastisch uit en de foto’s zullen nog weken regeren op Facebook. Ja, gala’s zijn geweldig. En zeker de gala’s van de grote verenigingen kunnen niet extravagant genoeg zijn (het gala van het Delftse corps was dit jaar in Wenen, zegt dat genoeg?) Ik kan dan ook niet wachten op mijn eigen gala – jurk, en date zijn al geregeld. Toch hebben die gala’s ook een vrij vunzige keerzijde.  In Leiden is het namelijk vrij gebruikelijk om aan galaplicht te doen.

Kort gezegd komt de galaplicht op het volgende neer: jongen vraagt meisje mee, jongen betaalt, meisje betaalt jongen terug in natura. Toen ik dit de eerste keer hoorde stond ik met mijn oren te klapperen. Toch zijn er genoeg mensen die dit geen probleem vinden. Zo ken ik via-via een meisje dat haar maagdelijkheid verloren heeft aan haar galadate. De galadate die ze op dat moment drie weken kende en in wie ze eigenlijk totaal geen interesse had. En toen ik voorzichtig bij wat mannen in mijn omgeving informeerde bleek dat zij de galaplicht zelfs als iets vanzelfsprekends beschouwen.

Denk er even over na. Een gemiddeld galakaartje is zo’n 40 euro. Tel daar de kosten van het corsage bij op: 60, misschien 70 euro. Sommige mannen betalen ook nog het diner of een taxi, maar die schaarse galante heren tellen we nu even niet mee. Dat betekent dat de jongen rond de 70 euro betaalt om die avond aan zijn trekken te komen. In de rosse buurt ben je meer kwijt. Goedkoop hoereren dus.

 

Nu wil ik niet beweren dat iedereen die in Leiden woont aan galaplicht doet, of dat iedere jongen die een meisje meevraagt gelijk méér verwacht (dat hoop ik tenminste voor mijn date… Anders is ‘ie nog niet jarig). Toch is het begrip ‘galaplicht’ hier wel algemeen bekend. Dat maakt me best benieuwd naar andermans mening. Ben ik nu echt zo preuts en ouderwets, of heb ik gelijk als ik zeg dat de galaplicht belachelijk is?