Cupido? Je bent ontslagen.

Studentenleven of niet, vroeg of laat krijgt iedereen ermee te maken. De Liefde. Valentijnsdag komt eraan, en ik kan het niet helpen: hopeloze romantica als ik ben wil ik hier toch aandacht aan besteden. Aangezien ik geen man heb om mijn Valentijnsdag-liefde op te uiten gebruik ik mijn blog maar om mijn frustraties weg te schrijven.

 Ja, ik ben een meisje (had ik dat eigenlijk al gezegd? Volgens mij niet. Ik ben dus een meisje. Weten jullie dat ook weer). En al roep ik nog zo hard van niet, ik vind het geweldig om het meisjes-meisje uit te hangen. Shoppen, schoenen, romcoms, roze frutsels, Taylor Lautner zonder shirt: ik houd ervan. En stiekem verkies ik nog steeds mierzoete mixdrankjes boven een goede wijn. Het is dus niet zo gek dat ik gek ben op alle heisa rondom Valentijn. Al zal ik dat nooit zomaar toegeven. Maar wees even eerlijk: welk meisje heeft nu niet ieder jaar een sprankje hoop op een roos, een kaartje of zelfs maar een sms’je?

 
Toch heb ik een probleempje. Ik heb het net al even gezegd, maar ik mis het belangrijkste wat een meisje nodig heeft op Valentijnsdag. De Man. Waarschijnlijk kan ik op de dag zelf best een man regelen (kwestie van even naar mijn studentenvereniging gaan, een knap exemplaar zoeken, er de nodige drank ingieten en meeslepen naar huis), maar ik zoek toch echt wat meer diepgang. Ik hoef geen jongen voor een avondje, ik wil iemand met wie ik echt kan praten en lachen, iemand met wie ik leuke dingen kan doen en misschien zelfs een relatie mee op kan bouwen. Helaas voor mij denken de meeste mannelijke studenten er ietsjes anders over… De meesten hebben het te druk met het vermijden van pandapunten om echt moeite te doen voor een meisje, en roepen dus ook heel hard dat ze geen relatie willen.

(Voor degenen die niet weten wat pandapunten zijn: als je een maand geen seks hebt gehad krijg je één pandapunt. Sommige studenten tellen echter in weken, en dan staat een maand dus gelijk aan vier pandapunten. De meeste jongens nemen het laag houden van hun pandapunten nogal serieus).

Toen ik in Leiden aankwam had ik nog nooit van pandapunten gehoord. Ook begrippen als kwarrel, twarrel en prela waren mij volledig vreemd. Hieronder heb ik dus even een lijstje gemaakt met begrippen die ik regelmatig hoor. Ook op mijn blog zullen jullie deze begrippen waarschijnlijk vaak voorbij zien komen.

 Twarrel: twijfelachtige scharrel

Scharrel: iemand die je regelmatig regelt. (regelen = zoenen/vozen)

Kwarrel: kwaliteitsscharrel (een scharrel waar je meer in ziet, of een hele-lange-termijnscharrel)

Prela: pre-relatie. Dit is dus het stadium voordat je ‘officieel’ een relatie hebt. Meestal ben je op dit moment ook exclusief, wat betekent dat je niemand anders regelt dan je prela.

Rela: relatie

 
Zoals ik al zei willen de meeste mannen die ik ken geen rela. Het groepje acceptabele mannen dat overblijft heeft grotendeels al een rela (of prela). Dus blijft er niet zo gek veel over. Toen ik lid werd van mijn vereniging had ik de stille hoop dat ik daar hordes aantrekkelijke, single mannen tegen het lijf zou lopen, maar dat is dus vies tegengevallen. Mijn studie bestaat voor 95% uit vrouwen, dus daar hoef ik ook al niet te zoeken. En die ene keer dat ik dan een waanzinnig knappe, én lieve, én single jongen leerde kennen vertrok hij twee dagen later naar het buitenland voor een stage. Nee, het liefdesleven van een studente gaat niet altijd over rozen.
 

Maar ach, zeuren heeft ook geen zin. Mannen houden trouwens niet van zeurende vrouwen. Dus aanstaande Valentijnsdag ga ik niet zitten kniezen. Ik ga mijn mooiste rode jurkje aantrekken. Ik ga hartjespannenkoeken bakken voor mijn lichting. Ik ga lekker stappen met mijn mede-singles. Ik ga er een leuke dag van maken. Niet omdat het Valentijnsdag is en de commercie vindt dat het leuk moet zijn. Maar omdat ik niet afhankelijk wil zijn van een man om 14 februari tot een mooie dag te maken.